کامل کردن ملودی با هارمونی

کامل کردن ملودی با هارمونی

هارمونی قسمتی از قطعه موسیقی است که ایده های موسیقایی را که توسط ملودی بیان شده است، کامل می کند. قسمت قبلی را برای بیشتر دانستن در خصوص ملودی ببینید. اغلب زمانی که که یک هارمونی را بر مبنای یک خط ملودیک می سازید، جای خالی نت های جا افتاده را با توالی آکوردهای استفاده شده در قطعه پر می کنید. برای مثال به خط ملودی ساده ای که پیش از این نشان دادیم، نگاهی دوباره بیندازید. هارمونی را دارای این قدرت هستید برای مثال به سادگی با برداشتن نت های آکورد I و V و گذاشتن آن ها در خط باس، بنویسید.
به زبان ساده تر، هارمونی به طور کلی ساختن آکوردهاست که شامل نت هایی است که در گامی که موسیقی در آن نوشته شده وجود دارند. هارمونی از ترتیب خود توالی آکوردها هم به دست می آید و اینکه یک جمله موسیقایی چطور از طریق کادانس V-I یا IV-I به نتیجه می رسد.
هارمونی های کنسونانت یا مطبوع آن هایی هستند که پایا و گوش نوازند، مانند آکورد I در انهای جمله. هارمونی های دسیونانت یا نامطبوع به گوش نا استوار می آیند و باب طبع گوش نیستند. آن ها ممکن است اشتباه به نظر بیایند یا مدام در حال تلاطم باشند تا زمانی که که در هارمونی های کنسونانت حل بشوند. می توان با ایجاد دیسونانس از طریق هارمونی در قطعه تنش ایجاد کرد، که این کار اغلب با اضافه کردن فاصله های سوم اضافی در بالای تریاد برای ساختن آکورد هفتم، نهم و غیره صورت می پذیرد. کثیری از آکوردهای هفتم هارمونی های دیسونانت هستند. آهنگسازان از تنش بین کنسوناس و دیسوناس برای ایجاد حس شروع و پایان در یک موسیقی هم استفاده می کنند.