کادانس معتبر درست و ناقص و پلاگال

کادانس معتبر درست و ناقص و پلاگال

کادانس معتبر درست

در کادانس معتبر درست یا PAC که موسیقی دان هایی که کثیری از مخفف کردن خوششان می آید. معمولا این طور می گویند، دور اکوردی که کادانس را می سازند هر دو در حالت پایگی هستند، یعنی نتی که پایین نت های دیگر قرار دارد، نت پایه آکورد است، نتی که اسم آکورد را از بر روی آن می گذارند.
قوی ترین کادانس معتبر درست زمانی که صورت می گیرد که آکورد دوم، یعنی آکورد I/i، هم در بالا و هم پایین نت های خود، نت پایه را داشته باشد. این کادانس معتبر درست، ضربه نهایی قوی ای را در پایان قطعه ایجاد می کند. دقت کنید که نت بالای آکورد آی مانند نت پایین آن است، یعنی نت پایه آکورد بالاترین و پایین ترین نت آکورد شده است.

کادانس معتبر ناقص

وقتی توالی آکوردی V-I با آکوردهای معکوس ساخته شده باشد (آکوردهایی که پایه، سوم و پنجم شان در یک گروه پشت هم نباشند و جا به جا شده باشند) به آن کادانس، کادانس معتبر ناقص می گوییم که IAC خوانده می شود.
تفاوت کادانس معتبر درست و ناقص را نشان دادیم، دقت کنید که چطور کادانس معتبر درست با پایه آکورد در حالت پایگی تمام می شود، در حالی که کادانس معتبر ناقص با یک آکورد معکوس تمام می شود.

کادانس های پلاگال

هدف هارمونیک کادانس های پلاگال در نهایت کورد چهار IV/iv است که کادانس زمانی که اتفاق می افتد که آن آکورد به آکورد یک I/i برود. کادانس های پلاگالی که وجود دارند شامل این آکورد ها می شوند: IV-i / iv-I / iv-I / IV-I
این ساختار نشئت گرفته از موسیقی کلیسایی قرون وسطی، خصوصا موسیقی آوازی است و به همین دلیل است که اغلب به آن کادانس آمن هم می گویند. چنانچه با آوازهای گریگوریان یا حتی موسیقی های مذهبی مدرن آشنایی داشته باشید، کادانس آم را در عمل شنیده اید، این کادانس همان گونه که حدس می زنید در جایی اتفاق می افتد که خوانندگان بر روی دو آکورد می خوانند : “آ-من”.
آمیزینگ گریس نمونه عالی از کادانس پلاگال یا امن را دارد. کادانس پلاگال معمولا در وسط قطعه موسیقی و برای پایان دادن به یک جمله استفاده می شود، نه در پایان قطعه. زیرا صدادهی اش قاطعیت کادانس معتبر درست را ندارد.