واکنش های پیچیده سوگ – 1
یکی از جنب های دردناک واکنش سوگ این است که این واکنش جسمانی یا عاطفی، ممکن است نشانه ضعف یا در نهایت بی اساس و بی دلیل ارزیابی شود. در اصل احساسات مختلف، بخش طبیعی از برخورد انسان با فقدان است. تقریبا همه در برابر اندوه متاثر می شوند. اما گاه شرایط ویژه، واکنش در قبال فقدان را به قدری پیچیده می کند که یاری متخصصین امور روانی را ایجاب می کند. اغلب این واکنش ها با اختلالات افسردگی بالینی بی ارتباط هستند.
علی رغم اعتقاد فروید مبنی بر اینکه عزت نفس در جریان سوگواری طبیعی کاهش نمی یابد، بازمانده، بخصوص اگر با متوفی رابطه نزدیک داشته باشد، ممکن است اسیر احساس گناه شود. در برخی از موارد بازمانده احساس آزادی می کند. آزادی نه لزوما از اینکه بار مسئولیتی از دوش او برداشته می شود، بلکه آزادی از قید یک رابطه مستولی و حتی هراس برانگیز. به همین شکل ممکن است احساسی از بی انصافی و روا نبودن در بازمانده ای که یکی از عزیزانش را از دست داده حاکم گردد.
بعضی ها در برخورد با مرگی ناگهانی احساس خشم می کنند. گروهی از بازماندگان هم ممکن است وقتی رازی از متوفی بر ملا می شود، احساساتشان جریحه دار گردد.
ژان یکی از بیماران ما بود که پسر جوانش در اثر سرطان درگذشت. وقتی پزشک پسرش در مقام تسلی او برآمد، با لحنی تند جوابش داد که شما سه ماه فرصت داشتید که پسرم را معالجه کنید و نکردید. سه ماه، بله سه ماه.
ژان متوجه نبود که پسرش تا مرگ چه فاصله اندکی داشت. در اثر بیماری مهلک پسرش زندگی او تغییرات عمده کرده بود. مگر قرار نبود که با پسرش چند هفته ای به اردوی دانشگاه بروند؟ مگر فصل فوتبال نزدیک نبود؟ مگر قرار نبود به اتفاق پسرش به کسب و کار خانواده سامان بدهند؟ حالا ژن که می دید اختیاری بر زندگی آینده خود ندارد بسیار برآشفته شده بود. یک بیماری که حتی فکر آن را هم نکرده بود فرزندش را از او گرفته بود. ژان از محدودیت های انسانی خود عصبانی بود.
Related Posts
About The Author
