افسردگی بی قاعده (غیر متعارف)

برخی از بیمارانی که ادواری خو طبقه بندی شده اند در زمره افسرده های بالینی هستند و جمعی دیگر را باید در شمار ناخشنودهای مزمن به حساب آورد. بسیاری از افسرده های بالینی از افسردگی بی قاعده رنج می برند. در این شرایط بیمار در اغلب مواقع افسرده و در مواقع کوتاه که بی مقدمه و بی قاعده از راه می رسد راحت و در شرایط طبیعی است. اگر دوران بهبودی از ویژگی شیدایی ملایم یا هیپومانیا برخوردار باشد به آن اختلال دوقطبی از نوع دوم می گوییم.

به نظر می رسد که افسردگی بی قاعده، در مقایسه با افسردگی متعارف رابطه بیشتری با حوادث ناخوشایند زندگی داشته باشد. اما بررسی های به عمل آمده درباره بیمارانی که از افسردگی بی قاعده رنج می برند، نشان می دهد که آنها نیز گرفتار نوعی بیماری هستند و تنها در برابر شرایط نیست که واکنش نشان می دهند.

افسرده های بی قاعده، در مقایسه با افسرده های متعارف کمتر در کارها و فعالیت ها یا روابط خود با دشواری روبرو می شوند. نارحتی این گروه اغلب به خواب بیش از اندازه (بخصوص در ایام تعطیل هفته) پرخوری و نشانه هایی از اضطراب خلاصه می شود. نشانه های بیماری آنها اغلب در ارتباط با چیزی است که آنرا اختلال ادواری خو می نامیم که می تواند به شکل سندرم قبل از قاعدگی یا اختلالات عاطفی فصلی باشد. این دسته از بیماران در برابر رفتارهای غیرطبیعی از نوع اختلال در غذاخوردن، الکلسیم و اعتیاد به مواد مخدر آسیب پذیر هستند.

Add a Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *