بنی گودمن، بنیانگذار کلارینت – 1

دیوید گودمن (1986-1909)
دیوید گودمن (1986-1909)

بنجامین دیوید گودمن (Benjamin David Goodman) موسیقیدان آمریکایی جاز، نوازنده کلارینت، ملقب به “پادشاه سوئینگ”، “بنیانگذار کلارینت” و “استاد بزرگ”، در اواسط دهه ۱۹۳۰ گودمن یکی از مشهورترین گروههای موسیقی آمریکا را سرپرستی می کرد. کنسرت سال ۱۹۳۸ او در تالار کارنگی نیویورک توسط منتقد بروس ادر (Bruce Eder) چنین توصیف شد: “یکی از با اهمیت ترین و محبوب ترین کنسرتهای جاز در تاریخ این موسیقی”. گروه گودمن حرفه خود را با عنوان موسیقی سبک جاز آغاز نمودند، او همچنین گروههای زیادی را سرپرستی نمود. وی تا پایان عمرش به اجرای موسیقی ادامه داد و علاقه اش به موسیقی کلاسیک را نیز وسعت بخشید.

گودمن در شیکاگو به دنیا آمد، نهمین فرزند از ده فرزند خانواده یهودی فقیر مهاجر از امپراطوری روسیه بود. پدرش دیوید گودمن خیاطی از ورشو و مادرش دورا رزینسکی بودند، والدینش سالها پیش از تولد او به شیکاگو مهاجرت کرده بودند. گودمن ده ساله بود که پدرش او و دو برادر بزرگترش را در کلاسهای موسیقی ثبت نام کرد. سال بعد او به گروه پسرهای “سقف خانه” (Hull House) به سرپرستی ژان آدامز (Jane Addams) پیوست که در آنجا از حضور جیمز سیلوستر، موسیقی و همچنین به مدت دو سال کلارینت نوازی کلاسیک را از فرانز شوپ (Franz Schoepp) آموخت.

او تحت تاثیر کلارینت نوازان جاز در شیکاگو بود به ویژه، جانی دادس (Johnny Dodds)، لئون روپلو (Leon Roppolo) و جیمی نون (Jimmy Noone). گودمن سریع می آموخت و در سنین کم نوازنده متبحری بود، همچنین بسیار زود در گروههای حرفه ای و مختلف توانست بنوازد. زمانی که گودمن ۱۶ ساله بود به گروههای برتر شیکاگو پیوست همچون، ارکستر بن پولاک که به همراه آن گروه اولین ضبطهایش را در سال ۱۹۲۶ عرضه کرد.

پدر او، دیوید، مهاجری از طبقه متوسط بود که خود گودمن درباره پدرش در مصاحبه ای در فوریه ۱۹۵۶ گفته: “… پدر در دامپروری ها کار می کرد، برای خوکها غذا را در شرایط ناهنجار آماده می کرد. او با آن چکمه ها در پایان روز خسته به خانه می آمد، بوی تعفن شدیدی می داد و زمانی که وارد می شد مرا مریض و بیمار می کرد. نمی توانستم تحمل کنم. نمی توانستم این موضوع را قبول کنم که پدرم هر روز در آن مکان کار کند و اطراف را بیل بزند…” پدرش در سانحه رانندگی در ۹ دسامبر ۱۹۶۲ کشته شد.

کمی پیش از آن گودمن به تازگی به گروه پالاک پیوسته بود و سعی در متقاعد کردن پدر به بازنشستگی از شغلش را داشت، گودمن از مرگ پدر به عنوان غم انگیزترین اتفاق در خانواده یاد کرده. گودمن در اواخر دهه ۱۹۲۰ و اوایل دهه ۳۰ در نیویورک بود و در آنجا موسیقیدان موفقی شد که بیشتر به همراه گروه بن پولاک بود. او همچنین با گروه های، بن سلوین (Ben Selvin)، رد نیکولز (Red Nichols)، تد لویز (Ted Lewis) و ایشام جونز (Isham Jones) نواخته است، اگرچه در هیچ یک از آلبومهای گروه جونز حضور ندارد.

گودمن ضبطهایی را برای شهر برونزویک تحت عنوان “پسرهای بنی گودمن” انجام داد که در این گروه گلن میلر (Glenn Miller) به عنوان عضوی جدید معرفی شد. گودمن و میلر در سال ۱۹۲۸ قطعه “اتاق ۱۴۱۱″ را نوشتند که با عنوان برونزویک ۷۸ عرضه شد. گودمن همچنین چندین موسیقی برای فیلمهای مختلف اجرا و ضبط کرده. عده ای معتقدند که کلارینت نوازی گودمن را می توان در کمدی “یک .ای.ام” (One A. M.) اثر چارلی چاپلین محصول سال ۱۹۳۴ شنید.

در این دوره جان هاموند (John Hammond) تولید کننده کمپانی ضبط کلمبیا و مشاور گودمن سری موسیقی جازی را در سال ۱۹۳۳ ترتیب داد که تا سال ۱۹۳۵ ادامه یافت. همچنین چندین استودیوی ضبط بین سالهای ۱۹۳۰ تا اواسط ۳۱ تحت نام گودمن وجود داشتند. در سال ۱۹۳۴ در برنامه رادیویی “بنواز و برقص” در رادیو NBC حضور یافت. بیشتر موضوع آثار او در این برنامه بر پایه
“دعوتی برای رقص” از کارل ماریا فُن وبر بود.

audio file
بشنوید قسمتی از “memories of you” را با کلارینت گودمن

 

از آنجایی که هر هفته باید موسیقی جدیدی را برای اجرا فراهم می آورد، هاموند به او پیشنهاد داد تا با فلچر هندرسون (Fletcher Henderson) قرارداد ببندند؛ موسیقیدان آمریکایی-آفریقایی آتلانتا که در نیویورک یکی از محبوب ترین گروههای آمریکایی آفریقایی در اوایل سال ۱۹۲۰ و اوایل ۱۹۳۰ را سرپرستی می کرد. گودمن در سال ۱۹۲۹ هندرسون را که دچار اوضاع بد فروش آثارش شده بود کمک کرد، او تمام کتابهای شعر هندرسون را خریداری و اعضای گروه هندرسون را استخدام کرد تا به موسیقیدانانش نواختن آن نوع موسیقی را آموزش دهند.

منبع : بنی گودمن، پادشاه سوئینگ (I)

Add a Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *